Voelen als medicijn

We leven in een ‘feelgood’ maatschappij die ons misleidt. Een cultuur die ons voorhoudt dat geluk een keuze is, een vaardigheid, een verdienste zelfs. Alsof je het kunt veroveren met de juiste mindset, het perfecte dieet, nog meer zelfhulpboeken en voldoende wilskracht. Een maatschappij die ongemak pathologiseert en pijn medicaliseert, die verdriet bestempelt als inefficiënt en boosheid als ongepast, alsof het leven zelf een ziekte is die moet worden bestreden. Maar wat nou als voelen het ware medicijn is?

De prijs van onderdrukte emoties

Ik zie het dagelijks bij de mensen die ik begeleid. Wanneer boosheid ingeslikt moet worden en verdriet geen bestaansrecht krijgt, zitten we collectief gevangen in een eindeloze vlucht van alles wat we eigenlijk zouden moeten voelen. En uiteindelijk worden we ziek omdat het leven niet geleefd wordt. Omdat emoties door het lichaam willen stromen zoals rivieren naar zee. En wij ze hebben afgedamd tot stilstaand, stinkend, water dat niet meer stroomt en zichzelf vergiftigt.

Pijn als wegwijzer

Want wat als de pijn niet het probleem is, maar juist de oplossing? Wat als pijn de weg is? Wat als ons verdriet, onze woede, onze angst geen obstakels zijn op het pad naar vervulling, maar het pad zelf? Pijn is geen vijand, maar een uitnodiging naar zelfliefde.

Wanneer we pijn ervaren fluistert onze ziel: “Hier. Kijk hier. Dit deel van jou heeft liefde nodig.” Het is als een gps-signaal dat ons precies naar de plekken leidt waar we onszelf hebben verlaten, waar we vergeten zijn onszelf lief te hebben.

Pijn wijst ons de weg naar de vergeten kamers in ons innerlijke huis, kamers waar we ooit de deur hebben gesloten uit zelfbescherming. En in elke kamer wacht een deel van onszelf geduldig op onze terugkeer, op onze erkenning, op onze liefde.

Dit is het echte medicijn. Niet het onderdrukken van wat er is, maar het creëren van een innerlijke ruimte groot genoeg om álles te ontvangen, te begroeten, te doorvoelen. Een ruimte waarin we onszelf eindelijk toestemming geven om volledig mens te zijn, met alles wat daarbij hoort.

Wie durft er met me mee te oefenen? Radicaal en rauw. Zonder excuses. Het is de enige weg naar huis.

Liefs, Lotte

Mijn naam is Lotte Boekhout, ACT therapeut, intergrative medicine integrative medicine zorgprofessional en psychedelica gids. Ik schrijf over het leven zoals het mij spiegelt, over transformatie en de weg naar binnen. Als teacher, maar vooral als eeuwige student van het leven. In mijn praktijk kun je terecht voor ACT therapie en Individuele truffelceremonies. Met tien jaar ervaring als POH-GGZ begrijp heb een doorleefd begrip ontwikkeld voor de uitdagingen die mensen in zorgverlenende beroepen tegenkomen.